1865 yılında Padişah Abdülaziz döneminde açıldı ve o günden sonra İzmir ile Bornova’yı birbirine bağlayan en kolay yol oldu trenler… Bornova için büyük bir konfordu. Makinistin şimendifer düdüğünün ipini her çekişinde bu ses Bornova’nın her yerinde duyulur, kalkışa yetişmek için sokakları bir başka telaş kaplardı…

Okuluna giden çocuklar, meyankökü fabrikasına, tütün ve incir işletmelerine giden erkekli kadınlı işçiler, vilayette işi olanlar, bayramlık, çeyizlik almak için Kemeraltı’na gidenler koşar adımlarla mahfelden istasyona doğru az sonra kalkacak olan trene yetişmeye çalışırlardı.

Bir gün önce yarım kalan sohbetler yine istasyonda kaldığı yerden devam eder ya da uzun zamandır birbirini görmeyen ahbaplar istasyon sayesinde hasret giderirlerdi. Bornova Tren İstasyonu hayatın vazgeçilmez bir parçasıydı.